Hallo daar,

Hier dan echt de eerste blog over wat we hier allemaal beleefd hebben. Het vorige verhaal sloot ik af met ons autoverhuur debacle, en vanaf daar zou ik verder willen gaan. Er is de afgelopen 2 dagen namelijk genoeg gebeurd ;)

Nadat we de auto opgehaald hadden was het tijd om de American Highway op te gaan. Sabine achter het stuur, Laurens als navigator en ik achterin, genietend van al het moois en in laten zinkend dat ik toch echt in Amerika ben. Wel vet om over een brug te rijden die we vanuit het vliegtuig gezien hadden. Het blijkt achteraf dat dit slechts 1 van de 3 (die wij i.i.g. gezien hebben) bruggen is die San Fransisco met andere plekken verbindt. Radio aan en gaan met die banaan ^^ Het motel was maar een klein half uur rijden van het vliegveld af. Daar aangekomen was het wachten op onze druk-bellende receptionist die geen aandacht voor ons bleek te hebben. Hij bleek echter wel super behulpzaam nadat we in hadden gecheckt en we vroegen waar we een leuke restaurantje konden vinden. Met een plattegrond van Oakland en San Francisco rijker, besloten we onze kamer te inspecteren die van alle basic gemakken voorzien bleek te zijn. FIjne bedden, goede badkamer en zelfs een eigen koelkast met magnetron: wat wil een low-budget tourist als ons nog meer? ;-)
Na ons gesettelt te hebben (het was inmiddels iets van 7 uur/half 8) begonnen we toch wel trek te krijgen en gingen we met de kaart op zak naar het 'centrum'. Al snel bij een tent naar binnen gegaan waar ze trivia avond bleken te hebben, geweldig om op een maandag avond een tent zo vol te zien met allerlei soorten mensen door mekaar heen. Omdat er geen tafeltje vrij was maar aan de bar gaan staan, wachtend tot onze burger (die we aan een loket konden bestellen) gebracht werd. Onze eerste ontmoeting met Amerikaanse porties was gelijk duidelijk, man man wat een burger met patat en dan ook nog een groot glas drinken. Het was wel heeel veel. Maarja, na allemaal van die kleine maaltijdjes in het vliegtuig was dit meer dan welkom. Het bar/restaurant gaf ons gelijk een leuke manier om kennis te maken met de cultuur. Na gegeten te hebben nog even verder de main street opgelopen om te kijken of we nog een supermarkt konden vinden, helaas was alles gesloten maar het was ons nu wel duidelijk waar we de volgende dag boodschappen konden gaan doen. Bij de motelkamer aangekomen maar bijna gelijk het bed ingedoken, zo kapot waren we.

Helaas resulteerde dit in de volgende morgen om half 6/kwart voor 6 wakker zijn. Veel te vroeg :( Maarja, niks aan te doen. De ochtendbesteding bestond in eerste instantie uit het kijken wat we zouden gaan doen: fietsen over de Golden Gate Bridge. Omdat we nog geen boodschappen hadden gedaan, konden we nog niet ontbijten. Gezamenlijk besloten we dat we dit maar in San Francisco te gaan doen. Hoe daar te komen? We wilden het onszelf niet aan doen om in zo'n stad te gaan reden was het op zoek naar het OV.. Thuis hadden we al uitgezocht dat de BART een ideale methode was (een metro/trein) die via verschillende trajecten naar San Francisco reist. Gisteravond had ik al een bordje zien staan en ik dacht dat het dichtbij was, maar het bleek uiteindelijk een kwartiertje lopen te zijn. Eenmaal hier aangekomen kwam de volgende uitdaging: uit zien te vinden waar we uit moesten stappen en hoe we een kaartje moesten halen. Alles uitgewerkt was het tijd om te zeggen: San Francisco, here we come. Toen we het metrostation uitkwamen bleek het dat we midden in het zakendistrict waren uitgestapt (oops) maar wel recht voor een Starbucks. Jullie kunnen al raden: dat werd ontbijten bij de Starbucks al weten de meesten dat ik niet van koffie houd ;-) Water, cinnamon bun en een chocolate chip cookie; een ideale combinatie voor en ontbijt :) Heel voedzaam ook .. ^^ Snel opgezocht waar de dichtstbijzijnde fietsverhuur was en dat bleek maar 5 meter bij ons vandaan te zijn. Ideaaaal ;) Hier maar heen gelopen en fietsen gehuurd. Eerst uitgebereid een uitleg gekregen over hoe we konden gaan fietsen en daarna kwam de vraag: willen jullie een helm op? Uhm,, we zijn Dutchies dus dat slaan we maar af. And off we go: fietsend door San Francisco. Wat we dachten dat een leuk tochtje zou worden bleek nog niet zo vlekkeloos te gaan ;) Kort samengevat zijn we mekaar 2 keer kwijtgeraakt. Eerst waren we Sabine kwijt wat ik ietwat beangstigend vond en daarna dacht ik dat hun weg waren gefietst maar bleek ik al vooruit te zijn gefietst. Achjah, mijn tijd maar gebruikt om foto's te maken van de Golden Gate Bridge want serieus; wat een prachtige fietstocht. De brug zelf is niet alleen pretty impressive, maar ook de natuur en uitzichten die je meekrijgt zijn alleen al de moeite waard! Als je een keer in SF bent: huur een fiets ! :) Nadat we mekaar weer gevonden hadden was de drama nog niet voorbij, want zoals gewoonlijk kan bij Irmgard Averesch nooit iets gewoon goed gaan :( Mijn fietsketting brak af.! JA echt.! Met een ouderwetse telefoon geprobeerd naar het fietsverhuurbedrijf proberen te bellen maar die pakten niet op. Er zat dus niets anders op dan met een kapotte fiets naar een klein dorpje net over de brug te 'fietsen'. Laurens was kind enough om mijn fiets over te nemen en hij racede als een speedy gonzales bergafwaarts. Omdat we het zonde vonden om nu al met de ferry terug te gan naar SF besloten we eerst maar rustig te gaan eten in het dorpje en daarna te gaan shoppen. Fish and Chips it was. Doordat ik mijn handen nog pikzwart had van het proberen te fixen van de ketting, maar vriendelijk gevraagd of ik mijn handen mocht wassen en dit was (ondanks dat er stond 'no public toilet' geen probleem.
Opgefrist en al heerlijk langs de baai gewandeld, krabben gespot en beetje geshopt.
Via de ferry aan het eind van de middag weer terug gegaan naar vasteland waar we bang waren dat we veel moesten bijbetalen voor de fiets omdat hij kapot was en wij hier geen verzekering voor hadden, maar ipv bijbetalen kregen we korting omdat we geen nieuwe fiets hadden gekregen. Hoe top is dat? Een ding: in spitsuur teruggaan met een metro is niet slim ^^ Na de muffe en warme trein overleeft te hebben was het tijd om boodschappen in te slaan :) Super tof om gewoon in Amerika bodschappen te doen, in een local supermarket. TOen bleek dat we toch iets meer hadden gehaald dan we zo konden dragen naar het motel, heeft Laurens snel de auto opgehaald om de boodschappen daarin te laten. Omdat onze wereldstekker het niet deed, ook gevraagd of er misschien een winkel in de buurt was waar we er een konden krijgen (wat zijn jongeren zonder electronica :p), en er bleek er nog een open te zijn, 5 minuten rijden van ons motel. Sabine afgezet bij motel, en wij even op weg naar die winkel. Eenmaal terug in het motel waren we allemaal zo moe dat we maar weer vroeg zijn gaan slapen.

En weer waren we vroeg wakker, dit keer om half 7. Na eerst even gefacetimed te hebben met thuisfront lekker ontbeten met brood. Voor vandag hadden we Alcatraz al geboekt voor de middag, dus tijdens het ontbijt was het tijd om te kijken wat we in de ochtend wilden doen. Chinatown it was.! NA onze lunchzakjes gemaakt te hebben, weer met de BART naar SF gegaan: op naar Chinatown. Wat een super gave ervaring. Het lijkt net alsof je in een totaal andere wereld bent, ver weg van SF. Alles wat je hoort/ziet/ruikt is gewoon Chinees. Lombard Street bleek ook dichtbij te zijn dus daar ook heen gelopen. Dit bleek echter zwaarder te zijn dan gedacht. SF is namelijk opgebouwd uit 50 heuvels en laat Lombard Street nou de stijlste weg te zijn in SF. We hadden in Chinatown al aardig steile wegen gehad, maar dit viel in het niet bij Lombard Street. DE klim was het echter wel waard want WOW what a view we got :) Prachtig uitzicht op de baai. Gelukkig komt na een klim altijd een afdaling en die bracht ons in een prachtig park met uitzicht op de (helaas in wolken bedekte) Golden Gate Bridge. De perfecte plek om onze lunchpakketjes te nuttigen. Hierna nog even in het shopping gedeelte gewandeld bij Pier 39 voordat het tijd was om met de boot richting Alcatraz te vertrekken. Alcatraz was de meest gevreesde gevangenis van de gehele VS omdat het zo'n afgesloten gedeelte is, op een rots in het midden van de baai. NOg nooit is het iemand gelukt om hieruit te ontsnappen en het was een aantal jaar het huis van El Capone. Via een audio tour door het gehele complex geleidt, iets wat je nog meer respect geeft voor het overleven van de gevangenen. Je had uitzicht op de vrije wereld maar je wist dat je er nooit meer zou komen, Alcatraz was voor vele gevangenen namelijk het eindstation. Weer terug op vasteland besloten we maar dat het wel lekker was om richting het motel te gaan en nog even naar een park te rijden. We waren allemaal echter zo munt dat dit niet echt een goede optie was (we hadden al 15 km in de benen zitten), ook meenemend dat we dan in spitsuur op de snelweg zouden zitten. In een opwelling besloten we 2 stations voordat we bij het motel waren uit te stappen en hier maar ergens te gaan eten. Wat een goede beslissing want we kwamen bij een super leuke tent terecht met een extreem enthousiaste serveerster die je het gevoel gaf helemaal welkom te zijn. Na het eten lekker richting het motel gegaan om hier nog even te relaxen. Vanavond niet al te laat naar bed omdat het morgen vroeg dag is voor onze tocht richting Monterey waar we zullen gaan Whale Watchen. Morgen begint onze roadtrip dus echt..! :)

Liefs,

Irmgard