Hey there,

San Francisco is alweer ten einde gekomen. Na de hele dag te hebben gewandeld was het ’s avonds heerlijk tijd om te ontspannen met The Fast and The Furious 2. Hello chillmodus. J We waren alle drie alleen best uitgeteld en Sabine was de eerste die de moed op gaf en in slap viel. Kort daarna volgden wij ook. Wekker ingesteld op 6 uur..

Wat een nacht. Toen ik vannacht wakker werd en op Sabine dr mobiel naar de tijd keek was het nog maar kwart voor 3. Dat betekende dus nog veel uren voordat we op moesten staan. Maar weer proberen te gaan slapen, helaas wilde die slaap niet echt meer komen. Ik was dan ook blij dat het 6 uur was en we eruit moesten. Missie voor de vroege ochtend: alles ingepakt hebben en rond 7 uur in de auto zitten zodat we nog een beetje speling hadden voor onze eerste rit richting Monterey. Waar Sabine en Laurens bezig gingen met de koffers, begon ik maar vast met het ontbijt en de lunchpakketjes. Net voor vertrek nog een laatste check om te kijken of we niks vergeten waren en ja hoor, onze douchspullen stonden nog netjes in de douchecabine. Oops, maar goed dat we nog een keer alles langs gingen.

Toen was het toch echt tijd om de roadtrip echt aan te vangen. Natuurlijk kun je onze hele vakantie een roadtrip noemen maar de eerste paar dagen was toch nog veel luxe en op 1 plek zijn. Tom tom ingesteld op Monterey en we waren klaar voor vertrek. Onderweg was het een en al genieten. Waar het eerst nog veel file was en zware bewolking werd naarmate de reis vorderde het verkeer een stuk minder druk en de lucht een stuk helderder. Langs de kant van de weg zagen we ook steeds meer ranches voorbij komen en ook en schoolbus passeerde ons; al met al een heerlijk begin van de reis.

Door de file was het nog wel spannend of we op tijd bij onze activiteit zouden arriveren, in NL hadden we namelijk al de Whale Watching Tour geboekt, een trip waarbij we 4 uur met een boot de baai van Monterey in zouden gaan om walvissen te spotten. Het was de ‘organisator’ ook al opgevallen dat we aan de late kant waren. Terwijl we al te voet onderweg waren naar de ontmoetingsplek kreeg ik een telefoontje waar we waren. Snel uitgelegd dat we er bijna waren en toen was het goed. Wat een idyllische plek was het waar we in terecht kwamen. Echt een vissersdorp 2.0. Een prachtige baai met bootjes en op een pier allemaal kleine restaurantjes waar visgerechten (uiteraard ^^) geserveerd werden. Snel ingecheckt bij de tour en op naar de boot. Het gevoel van Flipper en Free Willy begon gelijk al. Naar het voordek gegaan en aan de reling gaan staan. Na een snelle uitleg van hoe het aan boord allemaal werkte (zeeziekte, reddingsvesten en regels) was het tijd om te gaan varen. Eigenlijk moet je het gewoon zelf een keer gaan doen want het volgende is gewoon bijna niet met woorden te beschrijven.

Allereerst zagen we in de haven zelf al op een aantal rotsen een grote groep zeehonden en zeeleeuwen liggen. De een maakte een nog harder geluid dan de ander of ze zwommen enthousiast in het water. We waren de baai nog maar net uit en toen kon ik al een bucketlist item afstrepen: er kwam en grote groep van wel bijna 200 dolfijnen met de boot meezwemmen. Wat er dan door je heengaat is met geen pen te beschrijven. Je weet niet waar je kijken moet; naast, voor en achter de boot, overal doken de dolfijnen op. Dit was duizendmaal mooier om te zien dan met dolfijnen zelf zwemmen. Een goed begin is het halve werk zeggen ze wel eens maar dat gold hier ook dubbel en dwars. Het was ongeveer een uur varen naar een plek waar de meeste walvissen zitten. Daar eenmaal aangekomen was he net alsof we de jackpot geraakt hadden. Verschillende bultruggen, blauwe walvis en een vinwalvis (die uiterst zeldzaam bleek te zijn) passeerden herhaaldelijk de revue. Het was schijnbaar een extreem goede dag want onze marine bioloog aan boord werd met de minuut enthousiaster. Al helemaal toen ze praktisch langs de boot kwamen zwemmen en keihard met hun staarten sloegen. Nogmaals, je moet dit echt een keer zelf meemaken. Het klinkt misschien saai om walvissen te gaan spotten maar het geeft zo’n ongelofelijke kick om zo’n luchtwolk te zien en daarmee er een te spotten en dat ze dan ook nog keihard met hun staart gaan slaan is echt de top! J In totaal hebben we wel meer dan 20 walvissen gespot en meer dan 200 dolfijnen. Zeker de moeite waard dus.

Na dit wonderschone avontuur (kan de vakantie nog beter worden) was het tijd om inkopen te gaan doen. We wilden namelijk in Monterey voor het eerst gaan kamperen dus de route naar DE allerhande- supermarkt in Amerika (de Wallmart natuurlijk) was snel gevonden. Helaas hadden ze hier niet alles wat we nodig hadden en was het nodig om weer in de auto te stappen en richting de TARGET te gaan. Hier aangekomen bleken ze wel de tentjes en zaklampen te hebben maar nog steeds niet de koelbox die we zochten. Van TARGET naar een andere winkel gestuurd en van daaruit naar NOG een andere winkel waar ze de koelbox ook niet bleken te hebben. Nouja, dan morgen (vrijdag) maar. Wij hadden zin in eten dus het was tijd om de campground op te gaan zoeken. Via vele steile wegen (het lijkt wel of heel Amerika heuvelachtig is) aangekomen op een prachtige natuurcamping midden in het bos. Missie voor de middag/avond: tentjes opzetten. Makkelijker gezegd dan gedaan ^^ Daar had ik dus altijd papa voor in Italië ;-) MAarja die was er niet dus hebben we het redelijk snel nog met zn drietjes gefixt. Kookstelletje opzetten en Laurens kon kokkerellen. Menu: soort opgebakken aardappeltjes met sla. Na het eten lekker even gedoucht (al was mijn pyjama op de natte vloer gevallen dus zo lekker was het ook weer niet na de tijd), en een boekje gepakt. Wat word je moet van zoveel indrukken en dingen doen op een dag. Elk iets wat je onderneemt is gewoon een mini avontuur, met vandaag: 1. Eerste gedeelte roadtrip, 2. Whale Watchen, 3. Shoppen bij wallmart/target, 4. Tent opzetten en koken en als laatste 5 om te douchen en te slapen. Met de zaklamp nog maar even lezen en dan is het alweer tijd voor ons volgende avontuur: via Sacramento naar Lake Tahoe waar ons weer allerlei andere dingen te wachten staan.

Liefs,

Irmgard