Hey there,

Deze twee dagen niet bijzonder veel beleefd. Gelukkig voor jullie dus een korte blog ;-) Veel leesplezier.

Na alle groceries in te hebben geslagen was het tijd om de weg weer op te gaan. Waar we dachten dat het ‘slechts’ 3,5 uur zou duren gaf de tomtom 5,5 uur aan. Hmm, gelukkig hadden we alles ingeslagen om zo’n rit door te komen. We moesten helemaal terug door Yosemite rijden, wat op zich geen straf was. Mooie uitzichten, veel natuur en lekkere muziek op de achtergrond. All set voor de lange rit. Na heel wat haarspelbochten was het gelukkig tijd om uit het park te rijden. Tussendoor probeerden we telkens wifi te krijgen wat niet lukte, omdat ik wilde googlen voor een campground. De temperatuur begon aardig op te lopen. Waar we in Mammoth nog een nette 25 graden hadden was het aan het eind van de rit over de 40.

Op onze route kwamen we wel prachtige western achtige stadjes tegen. Gelukkig kon ik snel op google een camping vinden waar we konden verblijven, wederom een KOA waar we in Lake Tahoe ook geslapen hebben. Ik moet wel zeggen, in 40+ graden je tent opzetten is geen pretje. Een stevige maaltijd was welverdiend en die vonden we bij de Denny’s, mensen ik kan nog steeds niet aan de porties werken hiero. Maar snel daarna het zwembad ingesprongen om af te koelen. Daarna lekker boekje gepakt en ontspannen, het moment van slapen uitstellend omdat het een zweetpartij zou worden..

Na een nacht lekker weg te zijn gezweet (^^) ’s ochtends redelijk op tijd opgestaan. Na te hebben ontbeten was het tijd om richting Sequoia te rijden. Dit was een ritje van ruim een uur, ach das niks voor hier. Ons eerste doel was het beklimmen van Moro Rock, een berg die je als een soort trap kunt beklimmen en een PRACHTIG uitzicht geeft. De rit erheen was adembenemend, veel bos, steile en kronkelende wegen en bergen. Onderaan de rots aangekomen de tas ingepakt met water en repen en huppatee, op pad. Ik had de steilheid wel onderschat. Het leek weer alsof ik de toren in Italië beklom van vorig jaar, sommige stukken heel steil en het was allemaal trap. Een tegemoetkomende ranger moedigde ons aan en zei: “Doe maar rustig aan, de berg is er straks ook nog wel.” Boven aangekomen was alles vergeten, wat een uitzicht!!!!! Je kon een groot gedeelte van het park overzien, fris windje erbij en de setting was compleet. Na een aantal foto’s gemaakt te hebben en een tijd van het uitzicht genoten te hebben, begonnen we weer aan de afdaling. Na deze klimtocht was het tijd om verder het Sequoia bos in te gaan. Die bomen zijn echt HUUGE! Sabine had na Yosemite niet zoveel zin in nog een lange hike dus Laurens en ik gingen samen op pad om de General Sherman te gaan bekijken, de grootste Sequoia boom die er bestaat in het park. We waren nog maar net onderweg of ik zag iets de ‘weg’ oversteken. Na een paar tel zag ik goed wat het was: een moederbeer. Al snel kwamen 2 welpjes snel achter haar aangerend. Wat een prachtig iets om te zien, je loopt gewoon echt door hun leefgebied heen. Een stuk verderop was het weer raak, alleen nu met een hert waar we zelfs heeel dichtbij konden komen. Uiteindelijk werd het een tocht waarbij we vooral nog veel klein wildlife hebben gezien. Wat ook indrukwekkend was, dat als we stilstonden we gewoon ook echt helemaal niets hoorden. We waren echt één met de natuur. Terug bij de auto was Sabine net wakker geworden van een middagslaapje ;-)

Onderweg naar ‘huis’ snel even de tank weer volgegooid en boodschappen gedaan. Voor de volgende dag stond Death Valley op de planning dus het was wel belangrijk om genoeg inkopen bij ons te hebben. Nadat Laurens een zeer smaakvolle maaltijd had gekookt, snel omgekleed en een groot gedeelte van de avond doorgebracht in het zwembad. Hier eerst met een stel Nederlandse kinderen gespeelt en daarna met een Amerikaans echtpaar over onze route en het leven gepraat.
Nog even gelezen en snel naar bed omdat we vroeg op pad wouden, er stond weer een lange rit op de planning.

Het afbreken van de tenten gaat steeds sneller. Na een zeer voedzame maaltijd konden we ons opmaken voor een rit door een van de warmste plekken op aarde. Onderweg via de wifi snel nog een aantal slaapplekken gefixt, zekerheid is toch wel fijn. Onderweg zagen we de thermometer langzaam steeds hoger gaan, op de top in de valley zelf op 51. Waar we eerst van plan waren om korte wandelingen te maken naar bijvoorbeeld het zoutmeer had ik na een korte foto pitstop echt geen behoefte om telkens die auto uit te gaan. Enige stop die we nog gemaakt hebben is voor benzine en een enorme burrito die ons extreem liet zweten in combinatie met de hitte. Death Valley zelf vond ik ietwat tegen vallen, ik had er meer van verwacht al was het wel bijzonder om door zo’n desolate plek te rijden. Waar we wel van schrokken is dat we halverwege opeens een enorme rookwolk zagen verschijnen. Wat bleek: er stond een busje in de fik. Voorzichtig er langs gereden maar net voordat we dat wilden doen ontplofte er weer een stuk. Wat een schrik !

We wilden eigenlijk in Death Valley slapen maar de temperaturen in ogenschouw nemende was dit niet echt een tof idee. Doorrijden naar Las Vegas dan maar. Hier zitten we inmiddels in een heerlijk hotel maar daarover meer in de volgende blog :)

LIefs,
Irmgard