Hey there,

Bryce Canyon was de volgende bestemming. Welcome to the old West! Laat ik niet te snel gaan en beginnen bij het begin: de rit ernaartoe. Dit keer was de natuur niet zo verbazingwekkend. Natuurlijk is het wel mooi, maar het was ‘een beetje veel van hetzelfde’ (ik hoop dat ik nu niet verwend ga klinken). De rit was ook relatief kort, een uurtje of 2,5. De country zender maakte het wel een beetje goed. Lekker meezingen en lachten met elkaar :D. Al was ik wel een beetje pissig op Sabine en Laurens omdat we niet gingen eten wanneer ik wilde, uiteindelijk vlak voor het park bij de Subway gegeten, wat een heerlijk gezond broodje.

Voor deze plek was er geen campground geregeld, er was hier sowieso niks geregeld, het enige wat we wilden was Bryce Canyon ingaan. Toen we in Bryce Canyon City aankwamen waanden we ons gelijk in het Oude Westen. De stad was helemaal in Western Style gebouwd. Je kon ook een rodeo bezoeken, iets wat we voor de volgende dag wilden boeken. Na de vaste check van parkpas en paspoort bij de ingang van het park, was het tijd om de campground te bekijken. Dit bleken 2 redelijk basic plekken te zijn waar we konden verblijven. Aangezien ik wel graag elektriciteit wilde, besloten we om weer terug te gaan. Na een hardverzakking te hebben gekregen van de prijs van een lodge, terug gegaan uit Bryce waar we tipi’s zagen waar je in kon slapen. Deze waren helaas bezet maar we konden wel in een super schattige cabin verblijven.

Na ingecheckt te zijn hadden we niet veel zin meer in iets anders. In het boekje van de camping zag ik dat je naar een Live Western Dinner Show kon gaan, deze maar geboekt en tot die tijd lekker lopen niksen aangezien we kapot waren. Bij de LWDS aangekomen moest ik weer naar de Lodge omdat ik niet kon pinnen. Na ons gesettelt te hebben aan een tafel met Fransen, was het tijd om te gaan genieten van ouderwetse westerse taferelen. Lassotrucs en zweeptrucs waren het eerste aan de beurt. Hierna was het tijd om te gaan eten. Toen begon de echte fun pas: full on country music. What a joy it was! Na deze geweldige avond was het tijd om nog even te ontspannen in onze cabin en om naar bed te gaan. De matrassen waren stuiterhard dus van slapen is niet veel gekomen.

De volgende ochtend besloten we dat we beter vroeg naar Bryce konden gaan, om zo de hitte te omzeilen. Onze bus driver zei hetzelfde, en die gaf ons ook nog een paar tips voor waar we heen konden gaan. Uitgestapt bij het punt en een stuk gaan hiken. Ik moet zeggen: ik had echt een ‘is dit het nou’ momentje. Natuurlijk, het is indrukwekkend en het ziet er adembenemend uit maar het was best klein. Na hier een tijdje gekeken te hebben besloten we de bus terug te nemen en uit te stappen bij het visitor centre om hier meer over Bryce te leren d.m.v. een educatieve video. Daar heb ik wel meer respect gekregen voor het park en wat er allemaal leeft. Op de terugweg hadden we weer dezelfde buschauffeur. Het begon ook al aardig bewolkt te worden. Sabine ging alvast naar de cabin terwijl Laurens en ik de groceries haalden en tickets voor de rodeo probeerden te krijgen. Dit lukte echter niet want ze werden pas vanaf 4 uur verkocht. De man die achter de balie zat leek overigens wel een zware junkie, hoe sloom en niet alert hij reageerde. Gezamenlijk de was doen dan maar, wat zeer gezellig was omdat we aan de praat raakten met een Nederlandse vrouw die ook lekker enthousiast was over hun vakantie en die ook een blog bijhield.

Toen we uit het washok liepen kwam echter een teleurstelling: door de hevige regenval was de rodeo geannuleerd… baggerzooi! Dan maar even ontspannen in ons huisje en richting de Lodge gaan om een ouderwetse Western photoshoot te doen. Laurens als cowboy, Sabine als nette dame en ik als cowgirl.! Owh the joy we had. Alleen het plezier al om onze outfits uit te zoeken en daarna om in stijl op de foto te gaan.! ;) Na deze uitstap terug in te tijd was het rond etenstijd en we besloten we naar een diner te gaan. Omdat we zo hongerig waren besloten we groot in te slaan: een 17 inch pizza, hot dog en patat voor Laurens en mij en voor Sabine een patat met kipnuggets. Met moeite de laatste stukken pizza naar binnen gewerkt. ’s Avonds in onze cabin gelachen om foto’s van onze vakanties die ik nog op de harde schijf heb staan. Toen was het alweer tijd om naar bed te gaan en ons klaar te maken voor weer een volgende bestemming: Arches National Park. Een rit van 4 uurtjes, dus dat wordt nog wat. Maar de uitzichten onderweg en het park zullen het vast wel waard zijn.

Howdy from here!

Irmgard x