Hi there folks,

Hier weer een nieuwe blog van de rondreizende families! We zijn inmiddels in Cranbrook aanbeland, in een AirBnB waar ik tijdens het typen van dit verhaal uitkijk op de Rockies. Nog maar een dag na de eerste blog hebben we alweer genoeg beleefd om jullie in mee te nemen! Een samenvatting in 3 woorden is: vergezichten, historie en wildlife. Vandaag stond de route van Canmore naar Cranbrook op het programma, een stuk van pak en beet 3,5 uur en ruim 300 kilometer.

De ochtend begon mooi op tijd. Hoewel ik er pas rond half 1 in lag, was ik rond half 7 alweer klaar wakker. Na de socials te hebben gecheckt werd ook Laurens wakker en besloot ik om pa & ma te roepen, De planning was om 9 uur te vertrekken en op deze manier zouden we mooi rustig aan kunnen doen met het ontbijt. Tijdens het eten van de broodjes en yoghurt en het drinken van een bak koffie (jus d'orange voor mij, zoals jullie gewend zijn) even met het thuisfront contact gehad. Na over de laatste zaken te zijn bijgepraat was het tijd om ons klaar te maken voor vertrek. Dit had nog wel wat voeten in de aarde omdat ik er heilig van was overtuigd dat we de iPhone oplader kwijt waren. Een drama moment en stress later kwamen we erachter dat hij in het GPS zakje lag, waar ik hem overigens zelf had neergelegd (oeps). Na alle items te hebben gecheckt op aanwezigheid konden we aan de rit richting British Columbia beginnen. Het eerste stuk tot net na Banff was inmiddels bekend terrein, hier hadden we inmiddels al een aantal keer gereden. Zodra we echter afsloegen richting de Hot Springs en Kootenay begon het genieten van onbekende plekken. Onze zintuigen voor het spotten voor wildlife stonden aan en ondertussen probeerden we van de immens prachtige omgeving te genieten. Prachtige bossen, smalle stroompjes, grote meren en gletsjers op de bergen kwamen allemaal voorbij langs de soms oneindige Canadese weg. Al vrij snel besloten we even af te slaan omdat we een wel heel mooi uitzicht hadden. Na van een kabbelende rivier en de bergen genoten te hebben was het weer tijd om onderweg te gaan, we hadden immers het doel om vanmiddag naar Fort Steele te gaan, waarover later meer.
Al vrij snel begon pa te roepen dat hij een beer zag. Nou hebben we deze grap al vaker gemaakt onderling maar hij bleek echt een beer te hebben gezien, Laurens reed dus snel de vluchtstrook op en zette de auto in z'n achteruit tot het punt waar pa de beer had gespot. En ja hoor, een heuse zwarte beer stond er rustig langs de kant van de weg, tegen de bosrand aan te grazen. Wat een geweldig en ook imponerend gezicht om zo'n dier zomaar in het wild te zien lopen. De wens van mama om een beer te zien ging dus op de derde dag van onze reis in vervulling. Na een aantal foto's te hebben gemaakt, video's te hebben geschoten en te hebben genoten van dit gezicht besloten we weer onderweg te gaan, ook al kwam de beer wat dichter naar de weg toe. Niet heel veel later spotten we op een aantal punten herten. Onze dag kon al niet meer stuk, zoals je wel kunt begrijpen. Op een gegeven moment stak er een hert zelfs vlak voor onze auto over, hij kwam uit het niets uit de berm gevlogen. Dat was wel even schrikken! De bordjes van overstekend wild staan er dus niet voor niets zijn we nu wel achter. De 'oooohs' en 'aaaahs' hebben veelvuldig geklonken tijdens deze autorit vanwege al de imponerende vergezichten. We knijpen onszelf regelmatig en voelen ons enorm gezegend dat we hier zo rond mogen rijden. Tijdens een van de stops bij een uitzichtpunt werd het nog even spannend.. Laurens was namelijk een lens kwijt! Een spannende zoektocht van een paar minuten volgde waarna we opgelucht adem konden halen: Laurens vond z'n lens weer terug... Hier kwamen we ook aan de praat met een Nederlands stel dat met een camper een prachtige reis door Canada aan het maken zijn. We konden even een kijkje nemen in de camper om zo een indruk te krijgen van wat ons in Amerika te wachten staat. Een familie Canadese eenden besloot onderweg ook nog even de weg over te steken wat zorgde voor een leuk tafereel.

Rond half 2 kwamen we dan aan op de eerste bestemming van vandaag: Fort Steele. Dit dorpje kende in zijn hoogtijdagen van de gold rush een populatie van 5.000 mensen. Klinkt voor ons misschien niet als veel maar voor die dagen was het voor een plek in de 'wildernis een groot aantal. We hadden geluk want om 14u zou er een rondleiding plaatsvinden waarbij we door een bewoner rond zouden worden rondgeleid. In het hoogseizoen loopt het hele stadje vol met mensen die in karakter rondlopen. Daar waren we net iets te vroeg voor maar onze 'gids' was helemaal volgens haar rol gekleed en ook waren er een aantal winkels en huizen open waar mensen in hun rol rondliepen. Zo waren er een kleermaakster, een smid, een schooljuffrouw en een bakster die bezig waren met hun dagelijkse bezigheden. Na de laatste roddels van het dorp gehoord te hebben, besloten we zelf nog de huizen te bezoeken en verdere verhalen te lezen en een zelfgemaakte cinnamon roll te nuttigen in de bakkerij. Bizar om te bedenken dat in dit dorp, wat nog zo is als in 1890, mensen hebben gewoond en geleefd. Er liep zelfs een heuse Mountie rond in uniform!! Zo ontzettend gaaf!! We hebben hierdoor mooi een stuk geschiedenis van deze regio mee kunnen pakken. Waar we zondag nog bij een fris lake Louise stonden was het in Fort Steele fiks heet! Na ingecheckt te zijn bij onze AirBnB was het en route naar de Denny's en de Walmart.

Nu lekker ontspannen en dan hopelijk een lekker lange nacht maken, Morgen wacht ons wederom een rit van ruim 3,5 uur. Ditmaal richting Lethbridge via de Crowsnest Pass waar weer allemaal leuke dingen op de planning staan!

Tot de volgende blog.

Liefs,
Irmgard